Trudno to "kroczyć drogą w granicach prawa". Gdyby tak nie było, bohaterka zapewne działałaby legalnie. Sam fakt natomiast, że nie zeszła z tej "złej" drogi świadczy o tym, że tak jej było dobrze. A dlaczego jej było dobrze? Bo mogła sobie poszaleć... kupić lepsze ciuchy, samochód.
Nie zgadzam się też co do tezy o samotności, ale tego tematu nie ma sensu drążyć w tym kontekście.

Podpisuję się trzema, czterema.... rękami pod ostatnim zdaniem.
Dla mnie to studium "moralności" ludzi biznesu, może wstęp do takiego studium. Jak to się dzieje że dla dobra rodziny zaczyna się krzywdzić się innych ludzi?Film świetnie pokazuje ten moment.Dwubiegowa moralność, jedna dla rodziny,a druga w biznesie.

Ładnie napisane. Bo nasze jest lepsze niż cudze. Zawsze na pierwszym miejscu.
Im bardziej doznajemy przebłysków znaczenia egalitarności, tym bardziej od niej odbiegamy. Bunt, na złość. Dążenie do wybicia się z szarej masy. Bycie subiektywnie lepszym poprzez [paradoksalnie] podejmowanie działań gorszących. Pierwszy milion trzeba ukraść, a potem cię każdy podziwia, jako świetnie zarabiającego prezesa firmy. Rzeczywiście Angie nie jest bohaterką, którą łatwo jednoznacznie osądzić.
Mnie się "bandziory" podobały. Napad z klasą-dzieciak nic nie ucierpiał, a cel osiągnęli. Super!